Nawet, nawet. Całkiem ciekawy początek. No ale to prolog, więc nie ma co oceniać. Na razie wstrzymam się z oceną.

W Chesterfield jestem już kilka dni i nawet mi się tu podoba. Żyje się tutaj miejscowym klubem Chesterfield F.C, któremu ostatnio nie wiedzie się najlepiej, a wręcz przeciwnie, jeżeli drużyna będzie grała tak słabo to spadnie do piątej ligi, czego na pewno nie chcieli by kibice tegoż właśnie klubu. W tym jakże małym miasteczku nie nudzę się, w końcu jest tu wiele barów i innych ciekawych rozrywek. Obok naszego małego Chesterfield znajduje się wiele większych miast, więc nie można powiedzieć, iż mieszkamy na jakimś "Odludziu". Nie chodzi, jednak o rozrywkę, żarty się skończyły i czas wreszcie poszukać jakiejś ciekawej "Fuchy", mam nadzieję, że nie będzie to brudna robota typu "Sprzątanie". Chciałbym kontynuować moją przygodę z futbolem jako chociażby trener, lecz nie chcę ponownie się kompromitować, ale kto wie, może jeszcze będę szkoleniowcem jakiegoś angielskiego klubu. Ja jestem mężczyzną pracującym, żadnej pracy się nie boję. Dzisiaj ponownie idę z rodziną na mecz Chesterfieldów, tym razem grają z odwiecznym rywalem, mianowicie Rotherhamem. Zobaczymy czy zagrają równie beznadziejnie jak z Bradford, ja jednak wierzę w ekipę kojarzoną z papierosami. Przed meczem wraz z tatą idziemy do baru, ponieważ chcę mi on pokazać miejscówkę gdzie zawsze przesiaduje pełno kibiców miejscowej drużyny. Mam nadzieję, że dzisiejszy dzień będzie miły, teraz nawet aura nam sprzyja i słońce dość mocno praży jak na angielskie klimaty...

Tego dnia razem z tatą udaliśmy się do miejscowego baru w którym przebywają kibice Chesterfield F.C. Kiedy weszliśmy od razu usłyszałem głosy typu - Patrzcie to Scott Bent, była gwiazda naszego klubu! Na początek tata zamówił piwo, którym zaczęliśmy sączyć się oglądając mecz drugiej ligi angielskiej. W pubie nie brakowało palaczy oraz kilku pijanych ludzi, którzy poproszeni zostali o wyjście. Nagle kilku hooliganów zaczęło mnie obgadywać. Po chwili jeden z nich poprosił mnie o siłowanie się na ręce. Stawką było 10 Funtów, więc nie były to jakieś krocie. Bez wahania przyjąłem ofertę dużego, grubego i silnego faceta i zaczęliśmy się siłować. Początkowo miał nade mną przewagę, jednak dzięki taktyce obronnej zyskałem sił potrzebnych mi do przejęcia władzy w tym pojedynku. Po chwili ręka "Grubasa" uderzyła w stół i mogłem cieszyć się z wygranych 10 Funtów oraz przede wszystkim z tego, że miałem respekt wśród ludzi z miasta. Po dłuższym czasie wraz z tatą udaliśmy się po rodzinę, założyliśmy szaliki Chesterfieldów i udaliśmy się na mieszczący 10 379 miejsc stadion "B2net Stadium"...

Wraz z rodziną usiedliśmy wygodnie w wyznaczonych dla nas miejscach i w tejże właśnie chwili spiker zapowiedział, że za chwilę piłkarze obu drużyn pojawią się na murawie. Po chwili tak właśnie się stało i mogliśmy cieszyć się z rozpoczętego meczu. Z meczu tak, bo z gry naszego zespołu nie. Nasza ekipa ponownie wyglądała fatalnie czego dowodem były stracone dwie bramki w ciągu dwóch pierwszych minutach meczu. Potem wydawało się, że Chesterfield się budzi, jednak było to tylko złudzenie, ponieważ do przerwy wynikiem było zero do czterech. W drugiej połowie nie było lepiej i wynik końcowy był bardzo wysoki, bo piłkarze Chesterfield F.C. przegrali aż siedem do zera. Wiedziałem, że zarząd zmieni w końcu będzie zmuszony do zmiany szkoleniowca, jednak nie wiedziałem, kiedy może się to wydarzyć i kto może zostać trenerem klubu z mojego rodzinnego miasta w którym grałem dość długi okres. Może trenerem Chesterfieldów zostanę ja? - Pomarzyłem i wraz z rodziną udaliśmy się w stronę domu w którym spędziliśmy resztę dnia...

Już wczoraj po przegranym z kretesem meczu derbowym głośno było o zwolnieniu dotychczasowego trenera, jednak dzisiaj to stało się faktem. Wraz z rodziną o tej informacji dowiedzieliśmy się z naszej gazety o Chesterfield. No, dobrze... Zwolnili trenera, ale kto zostanie nowym szkoleniowcem? To jest bardzo trudne pytanie, lecz już nie długo będziemy mieli do niej tak zwany "Klucz wiolinowy". Drużyna gra fatalnie i sam bym chciał pomóc chociażby jako trener ewentualnie jako piłkarz. Nagle zacząłem rozmyślać, dusza odeszła od ciała, a ja przeniosłem się w inny wszechświat. Aura była idealna, bez chmurne niebo oraz wysoka temperatura sprawiały, że słońce mocno prażyło na małą mieścinkę w Angli, mianowicie Chesterfield. Nie mogłem zepsuć tak pieknego dnia jak ten, więc poszedłem na poranny trening Chesterfieldów. Trening prowadził asystent dotychczasowego trenera. Zawodnicy wyglądali na załamanych oraz przemęczonych za równo pod względem fizycznym jak i psychicznym. Na treningu odbyła się gierka, która pokazała jak słąbo wygląda zespół. Siedząc sobie w spokoju przy pięknej pogodzie nagle zauważyłem mężczyzne ubranego w elegancki garnitur. Skądź już znałem ten wąsik, jednak nie mogłem sobie przypomnieć kim był owy pan. Po treningu powróciłem do domu, a tam czekała na mnie dziwna, a zarazem ciekawa sytuacja. Wreszcie pociągnąłem za klamkę i otworzyłem drzwi, które zaczęły głośno krzypić. Nagle zdejmując w przedpokoju buty usłyszałem tatę rozmawiającego z jakimś panem, którego głos był mi już wcześniej znany. Idąc w stronę pokoju w którym siedzieli wspomniani mężczyźni zauważyłem mamę robiącą herbatę. Nie mogłem wytrzymać z ciekawości, koniecznie chciałem wiedzieć kim jest owy pan, więc przyśpieszyłem kroku. Niestety najpierw musiałem skręcić do toalety, ponieważ czułem potrzebę załatwienia się. Myjąc ręcę rozmyślałem w niebiosach, lecz w końcu wyszedłem z przysłowioewgo "Wuceta" i coraz szybciej szedłem w stronę pokoju o który byłem tak ciekawski. Po chwili byłem już w owym pomieszczeniu. Poczułem mocne, ale jednocześnie ładnie pachnące perfumy oraz zauważyłem znaną mi twarz z zapuszczonym wąsem. W tejże chwili zacząłem rozmyślać, myśli jakby odeszły od rzeczywistości, a ciało jakby zamarło i istniałby sam mózg z wieloma myślami w środku. Po chwili ktoś mnie puknął i powiedział - Proszę siadać, mam dla pana pewną, ciekawą propozycję...